Wat zijn ze klein!
De kop is eraf, mn eerste week vrijwilligerwerk is alweer voorbij.Afgelopen maandag ging ik voor het eerst naar het ziekenhuis als vrijwilliger. ik werd om 8 uur verwacht bij de coordinator
vrijwilligers. ik heb tot half 9 gewacht, ze was er nog steeds niet.... toen heeft er iemand gebeld naar de cooridinator,heeft heeft uiteindelik nog een uur geduurd voordat ze er waas, leker
begin... Maar goed, we gingen naar de afdeling en daar werd ik voorgesteld aan de leidinggevende. Heel aardige vrouw, die zelf nog maar een week terug was van zwangerschapsverlof. De eerste dag heb
ik geholpen met de kinderen wassen en aankleden, daat gaat in een tempo, het is net lopende band werk... andere dagen heb ik voor ieder kindje individueel tijd genomen en hen laten spelen wat ze
kunnen, er is bijvoorbeeld een meisje die niets met haar handen en armen kan maar haar benen functioneren wel, in plaats dat je een speeltje in de hand geeft, leg je het bij haar tussen de voeten.
Dan kan ze er wel wat mee.
Op de eerste dag ging ik samen met een verpleegkundige naar de rontgenafdeling met een meisje waarvan ik dacht, nou die is denk ik 2 weken oud,zo klein als ze is, maar ik vroeg het aan de
verpleegkundige en die zei dat het meisje 4 maanden! oud is. Het gaat gelukkig wel beter met haar, in het begin zat ze continue aan het zuurstof, nu hoeft dat gelukkig niet meer, ze kan het zelf.
verder heb ik baby´s met een hazenlipje hebben flessen gegeven,dat is nog best lastig, ze kunnen niet door een neus ademhalen, dus alles moet door de mond, deze kleintjes proesten heel wat af...
Maar ze doen het heel goed, en zijn vrolijk als je ze oppakt.... Afgelopen donderdag was er een kindje zo verdrietig dat ik haar terug in haar bedje legde na het spelen,dat ze maar bleef huilen,
maar ik liep alweer met een ander huilend kindje op mn arm, ik vond het is toch best zielig dat ik even niets voor haar kon doen.
Ik heb een was weggevouwen in de afgelopen dagen! gigantisch wat een berg, het komt gewassen aan van de wasserij maar het moet nog wel gevouwen worden zodat alle kindjes weer aangekleed kunnen worden, nu is er op de afdeling een kast met jongenskleertjes en een voor de meisjeskleertjes. Deze kast is gevuld met kleertjes van de afdeling, ouders hoeven hier dus niet zelf voor te zorgen, is ook wel erg makkelijk voor de afdeling want je hoeft verder niets uit te sorteren.
Afgelopen vrijdag was ik vrij, toen ben ik naar een biologische boerderij geweest, was leuk om te zien, er is een winkeltje bij waar ze de producten verkopen die ze zelf verbouwen. en er is ook een restaurant bij waar ik een heerlijke kop cappucino en een muffin op heb, heerlijk!
Zaterdag ben ik naar Lago Atitlan geweest, was mooi, erg mooie stadjes aan een meer wat omringd is door bergen en een vulkaan. we kregen in een van de stadjes te zien hoe de verbouwde katoen wordt verwerkt tot draad en hoe het daarna geweven wordt, erg interessant, daarna naar een ander winkeltje waar allerlei schilderijen verkocht werden. ? middags heb ik in een Santiago heerlijke quesadillas op, en weer een cappucino.. verslaafd??? nee hoor ik niet... op de terug weg naar huis hadden we file en het verkeer hier... niet grappig zo idioot als ze rijden, mijn chauffeur gelukkig niet.
Tot de volgende keer weer.
PS. Ik geniet van al jullie leuke reacties!
PPS. Helaas mag ik geen foto´s maken op de afdeling wat ook wel begrijpelijk is, tis geen dierentuin.. Maar ik heb wel mooie foto´s van gisteren en eergisteren.
Reacties
Reacties
Als ik je verhaal lees neem je me mee in je avontuur. Ik krijg er beelden bij...het lijkt me zo bijzonder! Je bent een bevoorrecht mens Esther. Geniet van alles om je heen meid. Ik verheug me weer op je volgende verhaal.
Succes ?
Wouw! Esther wat een ervaring doe je op.
Leuk dat je buiten je vrijwilligers werk om ook nog tijd hebt om wat van de omgeving te zien.
Veel plezier de komende week.
Ha Esther, net weer met plezier, interesse en ontroering je verhaal gelezen. Wat fijn dat je je daar zo nuttig kunt maken en nu ik dit zo opschrijf realiseer ik me hoe verdrietig het aan de andere kant is dát het zo nodig is. Laat je licht maar schijnen door de was te vouwen en de kinderen liefde te geven!
Geniet daar vooral ook van en geniet van alles dat het land je te bieden heeft. Test de cappuccino maar vast voor ons. Lieve groeten!
Hallo Esther,
Wat bijzonder om te lezen en wat een indrukken zullen er op je af komen. Zowel in het ziekenhuis als daarbuiten. Een hele andere wereld en wij beleven het met je mee. Geniet van alles en tot horens.
Lieve groet!
Hallo Esther, dacht net eens kijken of er een berichtje is, en zowaar. Het was wel even een rommelig begin voor je, maar toch alles goed gekomen! Je schrijft heel leuk en beeldend en zie je in gedachten daar bezig. Wat een ervaring doe je op. Fijn dat je ook gelegenheid hebt om de omgeving te bekijken.
Wens je een goede nieuwe week met weer nieuwe ervaringen en kijk uit naar het vervolg. Pas ook goed op je zelf. Lieve groeten, Bep
ps: Wat is/zijn quesadillas? En hoe zit het eigenlijk met de cacao? Is de chocola daar net zo lekker als de cappuccino???
Wat een mooi verhaal, wat een fantastische ervaring lijkt me dat wat jij nu mee mag maken. Geniet van alle mooie kleine en grote momenten. Kijk uit naar je volgende verhaal.
Leuk weer wat van je te horen,
zo blijven we toch een beetje op de hoogte.
Wat fijn (en toch ook wel verdrietig dat het nodig is) dat jij je daar zo nuttig kunt maken!
Alle goeds toegewenst en ik hoop snel weer van je te horen!\
Ik heb weer genoten van je verhaal. Wat doe je daar prachtig werk. Fijn dat je zoveel kunt betekenen voor deze kinderen die het zo nodig hebben !
Succes met alles !
Groetjes
Wat een enerverende week heb je gehad. En wat een indrukken. Geniet van alles, en natuurlijk ook je cappuccino, dan geniet ik van je verhalen.
Lieve groetjes,
Hoi Esther,wat heb je ons veel te vertellen, en op zo'n fijne beeldende manier! Dank je wel dat we op deze manier een beetje bij je kunnen zijn.Je mag daar je gave uitdelen op de plek waar het zo nodig is.Geniet van alles wat er daarbij voor moois op je pad komt,zals de lekkere cappuccino!!
? enz. Liefs en tot de volgende keer.
Lieve Esther,
Bedankt voor je gezellige brief. We zijn blij dat de kinderen aan je gaan wennen en jij de kinderen. Wij zitten nu aan de lunch. Ze hebben geen tijd om te filmen dus we houden het even bij een schriftelijke reactie. We vragen ons al af of je ons wilt zien om te zien of we gegroeid zijn. We willen graag weten of je al naar het strand bent geweest en al hebt gezwommen? Hoe zijn de temperaturen daar? Er wordt gevraagd of je Tosca Roest al kent, die schijnt baby's te halen in Guatemala. Sommige mensen vonden het maak niks dat je wegging maar vinden het nu toch wel erg leuk, vooral als je zulke leuke verhalen schrijft. We kijken dus uit naar het vervolg.
Heel hartelijke groeten van ons allemaal en tot horens!
Hoi Esther
Heel leuk weer om je verhaal weer te lezen.
Je maakt wat mee al die nieuwe indrukken, en zeker ook moeilijke indrukken.
Geniet van je cappuccino, ik drink er een met jou mee.
Groeten en geniet ervan Simone
He Essie......wat schrijf je weer een leuk verhaal.
Ik zie je daar helemaal lekker tutten met die kleine kindjes.
Het is weer eens iets anders als onze oudjes?...
Lukt het een beetje met je Spaans?
He Es....heb je al wat lkkre Guatamalaanse kookrecepten....leuk straks om op de woning te maken??
Veel plezier nog....geniet van alle lieve mensen om je heen...en geef al die lieve kindjes een extra knuffel van mij❤
Veel liefs van mij ?
Niet iedereen had je bericht al gelezen....
'T is wat!!! was veel het commentaar en '' Mooi he!!''
Esther, we zitten met smart uit te kijken naar je brief. Vorige week schreef je dat die man weer verder gereisd was maar we vragen ons nu toch af of je misschien meegegaan bent? We hebben nog wat vragen: Waarom zijn de bananen krom? we denken dat je dat nu onderhand wel uitgevogeld hebt. En wordt er daar ook carnaval gevierd?
Jij weet wel hoe het bij ons is maar wij niet hoe het met jou gaat. Dus......
TOT GAUW!
Groetjes van ons allemaal
Reageer
Laat een reactie achter!
- {{ error }}
