Leuk en minder leuk
Afgelopen week gebeurde er van alles, leuke en minder leuke dingen.
Ik zal met het minder leuke beginnen, dan wordt het alleen maar beter.
Op donderdag is er een meisje overleden, ze is 7 maanden geworden, ondanks dat ik haar nooit heb verzorgd, dat deden ze altijd zelf, hakt het er best in, zo klein, zo kansloos in mijn ogen. Ik weet niet of ze echt heeft geleden, ze was veel in slaap, ik heb haar ook geen moment horen huilen of een traan gezien. De moeder heeft wel geleden, ik heb met haar gesproken in mijn beste Spaans, ze gaf aan dat ze het erg moeilijk vond om haar kindje zo ziek te zien en zelf niets te kunnen doen. Ik kan me niet indenken hoe zwaar deze tijd voor haar moet zijn, haar kindje is er niet meer en zelf moet ze verder.
Verder een mentaal minder zwaar maar lichamelijk bloed, zweet en heel veel tranen, was de dag dat we het haar van de jongens gingen scheren. Wat een strijd om een hoofd vast te houden van een kind wat dat helemaal niet wil! Ik deed mn schort uit, wat van plastic was, en heel mn shirt was doorweekt! Maar het is gelukt ze zien er allemaal weer netjes uit. Echt een pluim voor het personeel wat werkt op deze afdeling, ze zijn lief, al zijn ze maar met zn 4en op 25 kindjes.
Vrijdag heb ik de Pacaya beklommen, al is de eer niet helemaal aan mij, aan wie wel lees je straks.;) Om 6 uur s morgens werd ik opgehaald door een busje wat ons met zn 30en! in dat busje bracht naar de vulkaan. toen we uitstapten was het fris en winderig eenmaal ticket gekocht en aan de wandel was daar niets meer van te merken... Toen we bij het eerste stoppunt kwamen kwam ik er achter dat ik mn puf vergeten was, ik weet het, best dom als je weet dat je het nodig hebt.... Maar helaas vergeten, toch verder. tot ik op een punt kwam wat te steil werd, ik had zo last van mn longen, het ging niet meer, gelukkig liep er een man achter mij die mij al eerder een taxi aangeboden had, maar ik wilde het nog even volhouden, toen heb ik toch de vierbenige taxi genomen, zij heeft mij naar de top gebracht. Van nu af heb ik respect voor paarden! Even een vrachtje van bijna 70 kilo even naar boven sjouwen. Goed toen we eenmaal boven waren een stukje naar beneden daar zit een winkeltje wat dingen verkoopt die gemaakt zijn van de stukken lava die er genoeg zijn. Het winkeltje is gebouwd op een plek waar in 2010 de Pacaya nog een nieuwe laag lava heeft neergelegd.... Een stukje verder hebben we marshmellows gerookt in een gat in de grond, dat kan want het is overal warm door de hitte van de vulkaan. Het was een zware maar erg leuke tocht.
Vanmorgen heb ik een tent gekocht voor mn snoezelproject, van de week kwam ik er achter dat het licht wat van kleur veranderd niet zo veel effect op de ruimte die beschikbaar is, het is er te groot en te licht. Ik ben heel benieuwd of het nu meer doet, het is in ieder geval kleiner en wat donkerder, dus ik hoop het! De muziek doet in ieder geval wel al wat het moet doen. Als iemand nog een goed idee heeft om mee te snoezelen, als je blieft zeg het tegen me, ik ben een beetje door mn ideen heen...
Verder heb ik kleertjes gekocht op de tweede hands markt, dat gaf de leidinggevende aan, kijk daar eens, voor nog geen 50 euro heb ik een boodschappentas vol gehaald, dat is toch best leuk, even wassen en het is weer als nieuw!
Tot volgende week!
Reacties
Reacties
Lieve Esther .Ik kan me voorstellen dat het niet altijd even makkelijk is . Heftig verhaal hoor . Maar ik denk dat jij het goed doet daar . En dat ze blij met je zijn . Dikke kus van mij
Hallo Esther, wat een enerverende week heb jij achter de rug! Je maakt zo allerlei facetten van het leven mee. Verdrietig zo'n klein kansloos kindje, en als je dat als moeder mee moet maken. Moest bij dat haarknippen wel even denken aan mijn eigen zoon, de eerste keer naar de kapper was een drama! Fijn dat je er ook weer op uit geweest bent om een en ander te zien. Wat een indrukken allemaal. Heb veel respect voor je! Lieve groeten, Bep
Wow dat lijkt me erg heftig allemaal. Gelukkig eindig je je verhaal met leuke dingen. Leuk om je bericht weer te lezen!
Hey Esther,
Jeetje wat heftig zeg, ik zit helemaal in het verhaal als ik het zo leest. Maar wat doe je het goed, heb respect voor je hoe je het doet allemaal!
Heel veel plezier en geniet ervan!
Groetjes kim
Lieve Esther,wat maak je veel mee! Het lijkt mij heel moeilijk om van zo dichtbij het verdriet van die moeder te zien.wat geweldig dat je dan in haar eigen taal haar bij kan staan. Je bent echt tot een Zegen! Dank je wel voor alles wat je met ons deelt en hierdoor reis ik toch een beetje met je mee.
Veel liefs en Sjalom.
Hallo lieve Esther, Bedankt voor je leuke verhaal, We hebben er van genoten en vinden het stoer om jou op dat paard te zien. Het is hier heerlijk weer maar heel koud bij jou is het hopelijk ook mooi. Wat triest van dat kindje. Verder heel mooi wat we van je horen en zien. Er wordt hier gedacht dat het paard een ezel is omdat hij die grote oren heeft, ezelsoren. De groeten van ons allemaal en tot je volgende verhaal. We missen je!
Ha Esther, wat een verhalen weer. Je gaat het straks terug bij ons nog saai vinden. Maar wat zullen die verpleegkundigen blij zijn met jouw hulp als ze zoveel kinderen met z'n vieren moeten verzorgen. Zijn er nog meer vrijwilligers?
Wat zal je het benauwd gehad hebben op die berg... Gelukkig was er een paard (of ezel volgens sommigen;-))in de buurt. Had je wel eens eerder paard gereden? Leuke foto's en ik geniet van je schrijven. Kijk er steeds meer naar uit om jou en alles waar je over schrijft daar straks te zien!
Liefs en een dikke knuffel!
Hallo Esther, Leuk om je verhalen weer te lezen. Gisteren sprak ik Daniëlle en zij vertelde over jou. Toen bleek dat ik de nieuwsbrief de laatste twee keer niet ontvangen had. Daniëlle heeft de link vandaag zelf maar aan mij doorgestuurd. Uit je verhalen merk ik dat het in het begin best even moeilijk is, maar dat je door wat je met elkaar meemaakt en lief & leed met elkaar deelt het straks weer moeilijk is om weg te gaan. Fijn dat je tussendoor wat onvergetelijke uitstapjes kunt maken. Leuk dat we er ook meteen wat foto’s bij krijgen. Dan kunnen we er een betere voorstelling van maken. Geniet er nog even van. Je visite komt al over ruim twee weken. Met vriendelijke groeten, Martha
Hallo Esther. Wat een veelbewogen week! Heel mooi om te lezen dat je zo'n impact kan maken - en wat een mooi project! De snoezelkamer klinkt fantastisch. Geniet er nog van!
Zo zeg heftig wat je mee maakt.
Erg triest voor die moeder.
Ondanks je werk maak je gelukkig ook leuke dingen mee.
Ik vond het weer interessant om te lezen.
Groetjes Ria
Hoi Esther,
Heel heftig om het mee te maken als er een kindje overlijdt.
Je hebt die moeder goed op gevangen denk ik, dat is het enige wat je dan kan doen.
Goed van je dat je de wandeltocht gedaan heb.
Leuk weer wat van je gehoord te hebben, nog veel plezier verder, en je collega's komen bijna!!!!
Groetjes Simone
Lieve Esther.
Wat een enerverende week weer. Toch geniet ik er iedere week weer van. En wat gaat de tijd toch snel. Zo kijk je uit naar iets moois wat je wilt gaan doen en nu vliegende de weken om. Hier mis je niet veel. Stormen, Siberische kou die er aan komt. Geniet maar van het mooie weer. Nog even en dan komen je 2 collega's je door de laatste weken helpen.
Lieve groetjes vanuit het koude kikkerlandje.
Reageer
Laat een reactie achter!
- {{ error }}
